Ten sam kot, dwa zdjęcia, prawie to samo ujęcie i jedno rzeczywistość przekłamuje- dlatego lubię filcowe stworki na dworze fotografować

Autorce wszelkiego rodzaju „leżanek” bardzo dziękuję, ciekawe skąd 3 lata temu wiedziała, że kotek będzie miał oczy w tym kolorze;)

Na pamiątkę po ważnym towarzyszu.

Piesek nie był mój, a jedyne zdjęcie jakie posiadam, to to:Jednocześnie zazwyczaj takiego go widywałam :), więc to jakaś wierna kopia nie jest. 

Dostałam taki obrazek z pytaniem czy zrobię z tego figurkę.

Na szczęście dostałam wolną rękę i zgodę autora rysunku w przerabianiu 2D w 3D, proste to nie jest. Ten tu delikwent nie ma np. w trójwymiarze drugiej strony twarzy, w zasadzie nie ma pyska tylko uśmiech itp. Ale lubię takie wyzwania 🙂 Robiłam co mogłam by figurka była psem, takim raczej realnym, a jednocześnie zachować ile się da z rysunku.

Emblemat na obroży jest obrócony względem tego co na rysunku- ale tak miało być.
Piesek ma oczywiście przód

I drugi bok

By bardziej za akcentować jego lewy profil użyłam dużo jaśniejszej czesanki do podkreślenia części oka z prawej, a „uśmiech” czyli część pyska też przyciemniona jest tylko z jednej strony.
Piesek się spodobał i powstały jeszcze 2 jego kopie 🙂 Te które mogły się dostać w dziecięce łapki, emblemat na obroży miały wfilcowany w psa. W niebieskim egzemplarzu mógł sobie spokojnie dyndać.

Lis powstał na prośbę Sabinki już dość dawno, ale dopiero jakiś czas temu dotarł do właścicielki.

Lis, a właściwie to lisica dostała maleństwo pod opiekę

i wyszła z nim na jesienny spacer (a właściwie to jesienną drzemkę )