Marzeniem małej Nikoli jest dostać jak najwięcej kartek z życzeniami na swoje 6 urodziny (obchodzi je 6 lutego, więc jeszcze jest czas aby udać się na pocztę 🙂 )
Nasza karteczka wygląda tak:
Kartko – torebka, by mała poczuła się wyjątkowa i jednocześnie zmieściły się w niej niespodzianki od dziewczynek.
Adres na który można wysłać kartkę:
Nikola Kubiak
Osiedle Kościuszkowców 8/21
62-020 Swarzędz.
a tu można „podglądać” jaką to jej sprawia radość www.facebook.com/PomocDlaNikoliKubiak
Można powiedzieć, że ostatnio zajmuję się właśnie produkcją czegoś w tym rodzaju. Tzn. produkuję kopie czegoś co już wcześniej powstało. Wbrew pozorom nie jest to łatwa praca – niektóre różnice są więc planowane, inne mniej 😉
Pierwszy jest notes z miśkiem (na imieniny dla chrześniaczki) – taki sam, a jednak nie 🙂
I zapakowałam go w papierową torebkę 🙂
To tak żeby na opakowanie też poświęcić dużo czasu 😉 Takiej torebki na prezent, to nie ma w żadnym sklepie – i o to w tym wszystkim chodzi!
I jeszcze zbliżenie papierowo – „skórzanych” dyndadełek.
Z dużym opóźnieniem (spowodowanym chorobami) ale się odbyły – trzecie i piąte urodziny dziewczyn.
Mogły oczywiście złożyć u mamy zamówienie na ozdoby tortu.
Dominisia nie miała żadnych wątpliwości – miały być „pepy”.
Widać, że bajka idealnie adresowana do 3-latków, bo Martusia dokładnie też na 3 urodziny życzyła sobie Peppę i przyjaciół. Ciekawe ile jeszcze razy i z czego będę robić „pepy” na 3 urodziny;).
Na torcie trudniej je uchwycić.
Dodatkowy zestaw – Peppa i jej przyjaciele, ma polecieć właśnie dzisiaj do Irlandii, do córki siostry żony mojego wuja (dosyć to skomplikowane), leci po prostu do małej Zosi – mam nadzieję, że figurki przetrwają lot.
Z Martusią, był większy problem – miała kilka pomysłów, co jakiś czas się to zmieniało.
Ostatecznie stanęło na – angry birds
A, że od przybytku głowa nie boli, to musiała na torcie umieścić jeszcze serduszka i motylki- taki ogólny miszmasz:)
A teraz trochę informacji – z czego figurki w tym roku.
Lepiło mi się zdecydowanie najlepiej, bo ozdoby wykonane są z czekolady plastycznej (białej, barwionej w warunkach domowych). Najlepsza masa z jakiej przyszło mi lepić jadalne rzeczy, niestety też najdroższa, no ale co zrobić.
Trochę wskazówek dotyczących samej masy:
– nie wyrabiać kolorów razem z dziećmi – one twierdzą, że każdy kolor inaczej smakuje i każdego trzeba spróbować (co oczywiście jest nieprawdą – to zależy od użytych barwników, a moje smaku nie zmieniały)
Masa smakuje jak biała czekolada, taka troszkę gumowata, ale jadalna jak ktoś lubi białą czekoladę.
– masa im dłużej ją trzymamy w rękach robi się coraz bardziej miękka, można dojśc do etapu przy którym nie da się rzeźbić, należy ję wtedy na trochę odłożyć
– twardnieje nawet w temperaturze pokojowej, gdy jej nie trzymamy – dlatego należy lepić całą figurkę od razu